بهانه ای برای روز پدر

سلام بر مولای عشق و حقیقت ،علی همتای فاطمه (س)و هم شان پیامبر رحمت و عدالت خدایا به مردان  ما درک مقام و جایگاه علی(ع) و به زنان ما قدرت فهم، شعور و پاکی و گذ شت وحسن خلق فاطمه (س)  را عطا کن  وخدایا توفیق  دوری از غیبت و تهمت و سخن چینی و چشم هم چشمی های خانمان سوز را نصیب  همه ما کن خدایا به ما بفهمان هد ف از خلقت علی و فاطمه فقط برای کادو دادن و کادو گرفتن نبوده بلکه این ایام بهانه و فرصتی برای در خود و در اعمال خود نگریستن است *************** من و تو که سنگ فاطمه و علی را به سینه میزنیم ایا هر سال حد اقل از یکی از صفات زشت و ازاردهنده خود که هم خلق خدا را ازار میدیم هم خدا را توبه میکنیم و دست میکشیم ؟؟ کمی با خود خلوت کنیم  و راست و حسینی ببینم چه اعمالی از خود بروز میدهیم که  خودمان هم عذاب میکشیم و وجدانمان همیشه ندامت میکنه و لی ما  به روی مبارکمان  هم نمی اریم ؟یا بهتره بگم سر خودمان  رو هم با توجیه و تفسیر، شیره می مالیم. حساب دو دو تا چهار تاست ،یه مرور کوچک میتونه کمک کنه ،اینکه دل چند نفرو با نگاه و حرف و عمل شیطانی و خودخواهی تمام شکستیم ولی طرف مقابل حتی جرات اعتراض هم نداشت ،به خاطر نانجیبی ما نه حقانیت ما، یا بر عکس چندتا دل از هم دور افتاده رو بهم نزدیک کردیم؟ و خلاصه اینکه چند تا از بقول خودمون (رو کم کنی های) ما ناشی از افکار بیمار ما بوده و ناحق دلی را شکستیم و در واقع پیش خدا روی خودمون رو سیاه کردیم؟ ایا باعث برقراری صله رحم شده ایم ؟یا باعث قطع صله رحم شده ایم؟! تا به همه بگیم ما یک فرد متشخص و با کلاسیم؟!! چقدر خود را  مالک همسر خود میدانیم ؟!انقدر مالک میدانیم که به او اجازه ارتباط با خانواده و همدردی و رفت و امد ندهیم ؟ چقدر در اشتباهات و مشکلات زندگی خود بدون  دلیل دیگران را مقصر گرفته ایم ؟وچقدر با شجاعت از اشتباهات خود پیشیمان شده و حلالیت خواسته ایم به امید روزی که بتوانیم جایگاه ائمه اطهار (ع) در زندگی خود را بشناسیم  و ابزاری از ان  بهره نگیریم.